هشدار! این آپشن می تواند قاتل بچه ها شود - وبلاگ گربه

به گزارش وبلاگ گربه، وقتی سوار ماشین شدیم، مثل همیشه از سقف بیرون رفت. تو اتوبان بودیم که یهو ترافیک شد و شوهرم پاشو گذاشت رو ترمز. پسرم با قفسه سینه خورد به لبه سان روف. دکترا گفتن استخوان جناق سینه ش شکسته و ریه شو پاره کرده و نتونستن براش کاری کنن. پسر نازنینم از دست رفت.

به گزارش وبلاگ گربه، سه سال از آن روزِ تلخ گذشته است. با این حال هنوز هم وقتی به یاد می آورد، گریه امانش نمی دهد: همیشه دوست داشت از سان روف بیرون بره و هر وقت یه ماشین می دید که بچه ای از سقفش بیرونه، گریه می کرد و می گفت چرا ما یه ماشین اینجوری نداریم؟ اصلا به خاطر همین ماشینمونو عوض کردیم و یه سان روف دار خریدیم اما کاش این کارو نمی کردیم. ای کاش ما پدر و مادرا تن به همه خواسته های بچه هامون ندیم.

تمایل بچه ها به بیرون رفتن از پنجره یا سقف خودروی در حال حرکت موضوع تازه ای نیست و در فصل گرما بیشتر هم می شود؛ رفتارهایی که بچه ها با دیدن آن تمایل به انجام دارند. به گفته سرهنگ ولی خسروی - کارشناس ترافیک - طبق مطالعاتی که به صورت اختصاصی روی رفتار ترافیکی بچه ها در محیط های ترافیکی انجام شده است، پاسخ به فشار همسالان و دوستان تاثیر مهمی در گرایش بچه ها به رفتارهای ترافیکی خوب یا بد دارد. رفتار بچه ها در محیط های ترافیکی، تحت تاثیر دوستان و اطرافیان است. این مسئله برای بچه ها بسیار مهم است و هنگامی که کودک می بیند همسالان خود از سان روف خودرو بیرون آمده اند همان رفتار را انجام می دهد.

گرچه میل انسان به داشتن بهترین وسایل زندگی و ابزار کار، بدیهی است و بالطبع ایرانیان هم به دنبال بهترین وسایل برای زندگی هستند. اما سان روف ها چه کاربردی دارند و چرا افراد تمایل به داشتن ماشین شاسی بلند یا دارای سان روف هستند؟

بنا بر ادعای برخی نمایشگاه داران ماشین، مشتریان و متقاضیان خرید خودرو توجه ویژه ای به آپشن سان روف دارند که یکی از مهم ترین دلایل آن زیبایی خودرو، استفاده از هوای تازه در ماشین و تمایل بچه ها خانواده برای بالا رفتن از آن است.

در واقع سان روف، پنلی شیشه ای، فلزی یا پارچه ای است که در سقف خودرو قرار می گیرد و ورود نور و جریان هوا به داخل کابین را آسان می کند. از طریق سان روف می توان میزان نور و هوای ورودی به کابین را تغییر داد. سانروف ها به صورت دستی، اتوماتیک یا الکترونیکی قابل تنظیم و باز و بسته شدن هستند.

سرهنگ دوم ولی خسروی - مدرس دانشگاه - معتقد است: سان روف یکی از گزینه های جذاب و جزء امکانات استاندارد خودروهای وارداتی محسوب می شود و چندین سال است که روی خودروهای تولید داخل کشورمان هم نصب می شود. در واقع سان روف یک قطعه متحرک در سقف خودرو است که برای جذب نور و ورود جریان هوا به داخل کابین خودرو تعبیه شده و راننده یا سرنشینان خودرو می توانند آن را بسته نگه دارند یا اینکه با توجه به نیازشان به نور یا هوا، آن را باز و به دلخواه تنظیم کنند. البته سان روف ها قابلیت های دیگری هم دارند که از جمله آنها می توان به فضای باز بیشتر، راه فرار اضطراری، لذت بردن از تابش نور خورشید در روز یا زیبایی آسمان در شب و دریافت سیگنال های ماهواره ای اشاره کرد.

اما خودروهای سان روف دار تا چه اندازه با فرهنگ ترافیکی کشور ما همخوانی دارند؟ خسروی در این باره به ایسنا می گوید: درست نیست که بگوییم استفاده از خودروهای دارای سان روف با فرهنگ رانندگی در کشور ما همخوانی ندارند. سان روف یکی از امکانات خودرو است و انتظار می رود از این قطعه به شکل صحیح استفاده شود و باید به این واقعیت اعتراف کرد که عدم استفاده صحیح از این قطعه می تواند ایمنی راننده و سرنشینان را به خطر بیندازد. بچه ها تمایل دارند هنگام حرکت خودرو از سان روف بیرون بیایند اما ممکن است این عمل جان آنان را به خطر بیندازد. در اثر ترمزهای ناگهانی و در تصادفات جلو به عقب یا عقب به جلو که یک طرف درگیر در تصادف، خودرویی باشد که کودک از سان روف آن بیرون آمده است، می تواند منجر به پرتاب شدن کودک به بیرون از خودرو شود و اگر پرت هم نشود، قطعاً به گردن، قفسه سینه، ستون فقرات، سر یا صورت کودک آسیب وارد می شود. همچنین در صورت واژگونی خودرو، استفاده از سان روف به قیمت از دست دادن جان یا معلولیت مادام العمر بچه ها تمام خواهد شد. از طرفی ماشین در حال حرکت می تواند موجب مسائل تنفسی برای بچه های شود که از سان روف بیرون می آیند زیرا مانع اکسیژن رسانی کافی به آنان می شود.

به نظر می رسد آماری از قربانیان استفاده نادرست از سان روف خودروها وجود ندارد. این موضوع را سرهنگ خسروی هم تایید می کند: چون اطلاعات مربوط به آسیب دیدگان ناشی از این موضوع به عنوان علت آسیب در هیچ جایی ثبت و ضبط نمی شود و تمرکز روی علل تصادف هاست، بنابراین آماری هم در این خصوص وجود ندارد. به طور کلی بیرون آوردن تمام یا قسمتی از بدن بچه ها از سان روف خودرو، جزء رفتارهای پُرخطر است.

اما رفتار صحیح خانواده و والدین در این زمینه باید چگونه باشد؟ این مدرس دانشگاه در پاسخ به این پرسش می گوید: مسلماً رفتار پدر و مادر به عنوان افرادی که آموزش دهنده اند، نقش موثری دارد. افراد جامعه بویژه بچه ها و نوجوانان از دو طریق با فرهنگ ترافیک آشنا می شوند؛ یکی از طریق خواندن و کسب اطلاع یا شناخت هنجارهای قانونی راهنمایی و رانندگی و آموزش های لازم در مهدهای کودک و مدارس و دیگری مشاهده رفتارهای اعضای خانواده و خویشاوندان و برخورد آنان. هر چه رفتار و کردارهای ترافیکی خانواده کودک با هنجارهای قانونی (آیین نامه راهنمایی و رانندگی) منطبق تر یا نزدیک تر باشد، رفتار بچه ها هم قانون مدارتر خواهد بود. به این ترتیب، خانواده در انتقال عناصر فرهنگی و منطبق کردن الگوهای رفتاری با هنجارهای قانونی، به عنوان اولین نهادی که به آموزش فرزندان می پردازد، اهمیت بسزایی دارد. سان روف هم ازاین قاعده مستثنی نیست؛ چرا که خود خانواده ها از روی ناآگاهی از عواقب آن، در دامن زدن به استفاده ناصحیح بچه ها از سان روف نقش دارند.

او درباره اینکه مداخله مردم در این زمینه تا چه اندازه صحیح است، توضیح می دهد: مشارکت مردم در تذکر به رفتارهای ناهنجار ترافیکی همیشه کارساز بوده که اثر آن در طرح بازرسان نامحسوس ترافیک متجلی شده و برای همگان آشکار است. با توجه به اینکه بیرون آوردن هر یک از اعضای بدن خود از وسیله نقلیه در حال حرکت توسط راننده یا سرنشینان خودرو (به جز موارد مندرج در مقررات توسط راننده) تخلف محسوب می شود، ماموران راهور برای پیشگیری از بروز حوادث جبران ناپذیر در این زمینه، در صورت رویت می توانند متخلفان را جریمه کنند. آموزش نحوه استفاده صحیح از سان روف و توصیه های پلیس در هنگام مشاهده این رفتار پُرخطر هم از اقدامات پیشگیرانه است که می تواند از این معضل جلوگیری کند و همچنین توصیه پلیس به موتورسواران و وسایل نقلیه اطراف خودروهای سان روف دار و حامل کودک برای رعایت بیشتر مقررات می تواند کارساز باشد.

با این وجود به نظر می آید در این زمینه خلاء قانونی وجود دارد زیرا تا کنون برای بیرون آمدن کودک از سان روف جریمه ای در نظر گرفته نشده است.

گفته می شود در اوایل دهه 1920 میلادی، برخی خودروها تنها دارای سقف آهنی در قسمت عقب بودند و معمولا صاحبان این خودروها افراد متمولی بودند که قصد فخرفروشی داشتند و می خواستند برخورداری شان از راننده شخصی را به رخ دیگران بکشند. به همین دلیل هم رانندگان این ماشین ها که در خدمت افراد ثروتمند بودند یونیفرم های خاص و شیکی تنشان می کردند. در دهه 1920 میلادی سقف های فلزی که بخشی از آن قابل حرکت بود، اختراع شدند و 10 سال بعد یک گروه خودروسازی در انگلستان از یک سان روف فلزی متحرک با قطعات شیشه ای رونمایی کرد تا اینکه در سال 1934 اولین سقف شیشه ای در خودروها مورد استفاده قرار گرفت.