آبشار دوی، آبشاری کوچک اما متفاوت در پخارا، عگس - وبلاگ گربه

به گزارش وبلاگ گربه، نام نپالی آبشار دوی، پاتاله چانگو (Patale Chhango) به معنی آبشار زیرزمینی است. این آبشار از دریاچه فیوا سرچشمه می گیرد و بعد از سرازیر شدن به سمت پایین، فشار آب گودال هایی را به وجود می آورد که شکل های آن ها به نوبه خود دیدنی است. سپس جریان این آبشار به داخل یک تونل زیرزمینی سرازیر می گردد و بعد از خارج شدن از آنجا، راهش را به غار گاپتسوار ماهادو (Gupteshwor Mahadev) باز می نماید. با توجه به اینکه آبشار دوی (Davis Falls) و غار ماهادو نزدیک هم هستند، می توانید با یک تیر دو نشان بزنید و از هر دوی آن ها در یک روز دیدن کنید.

اگر قبلاً آبشارهای دیگری را از نزدیک دیده باشید، احتمالاً آبشار 150 متری دوی به نظرتان کوچک خواهد آمد؛ اما زیبایی این آبشار فقط به ارتفاعش محدود نمی گردد، بلکه شکل گودال ها و ادامه پیدا کردن جریان آن تا 100 متر زیر زمین و رسیدن به غار ماهادو نیز جزو ویژگی های منحصر به فردش است. اگر به این غار بروید، می توانید آبشار را از پایین هم تماشا کنید. همچنین چاه شانس، همان نزدیک ورودی آبشار واقع شده است که بازدیدنمایندگان می توانند دور هم خوش بگذرانند و شانسشان را امتحان نمایند تا سکه شان را روی مجسمه الهه بیندازند. علاوه بر آن، می توانید از خانه های قدیمی نپالی و مجسمه مردمی که لباس سنتی به تن دارند نیز دیدن کنید و عکس بیندازید.

در رابطه با اسم این آبشار ابهاماتی وجود دارد که برای برطرف آن بهتر است سری به سرگذشت غم انگیز آن بزنیم. گویا در سال 1961 میلادی، یک زوج سوئیسی در سفرشان به نپال، برای شنا به این منطقه می آیند و ظاهراً دریچه سد دریاچه، بدون هشدار قبلی باز می شوند که این موضوع باعث ایجاد سیلاب و غرق شدن خانم دوی (Davis) می گردد و جسدش را سه روز بعد با کوشش فراوان پیدا می نمایند. این حادثه تلخ، توجه های زیادی را به سمت این آبشار جلب می نماید و بعد از آن، به آبشار دوی معروف می گردد. از آن به بعد، در برخی نقاطی که احتمال بروز حادثه می رفت نیز برای امنیت بیشتر حفاظ کشیده اند. مردم معمولاً در نوشتن این اسم نیز اشتباه می نمایند و آن را Devi می نویسند. دلیلش این است که دوی یک نام مرسوم نپالی است و نام مادر بودا نیز دوی بوده است.

برخی از گردشگران، فصل بارندگی شدید را برای بازدید از این آبشار انتخاب می نمایند تا از صدا و شدت جریان آب لذت بیشتری ببرند. اما معمولاً بهترین زمان برای بازدید از این آبشار، از خرداد تا شهریور است که سطح آب پایین تر می باشد و در کمال آرامش می توانید پدیده فرسایش خاک و پل هایی که در اثر فشار آب ایجاد شده اند و شکل عجیب آن ها را از نزدیک تماشا کنید. بهترین زاویه برای عکس دریافت، همان ابتدای راهروی آبشار است که به زیباترین نقاط آن و راستا جریان آب به سمت غار اشراف دارد. اما معمولاً در فصل های پرطرفدار آن، جمعیت زیادی به این سمت می آیند و برای عکس دریافت باید کمی صبر کنید تا نوبتتان گردد؛ یا اینکه از خیر این زاویه عالی بگذرید و جای خلوت تر دیگری را که دید خوبی داشته باشد، برای خودتان پیدا کنید.

غار ماهادو

ابتدا مطمئن شوید چیزی را از قلم نینداخته اید، سپس به سمت غار ماهادو راه بیفتید تا برنامه امروزتان تکمیل گردد. کافی است به آن سمت خیابان بروید تا راه پله های مارپیچ، شما را به در ورودی غار برسانند. یکی از موارد جالب این غار این است که از دیوارها و تک تک سنگ های درون آن، آب چکه می نماید. چراغ های داخل غار، مرتب قطع و وصل می شوند؛ بنابراین پیشنهاد می کنیم با خودتان چراغ قوه نیز ببرید. کمی جلوتر که بروید، مجسمه لرد شیوا را می بینید که برای مردم نپال اهمیت زیادی دارد و مقدس است. وقتی به انتهای غار می رسید، غرش بلند آبشار دوی واضح تر از همواره به گوش می رسد. فشار آب معمولاً آن قدر زیاد است که وقتی از پله ها بالا می روید تا انتهای راستا آبشار را تماشا کنید، قطره های آب به صورتتان پاشیده می شوند. شاید آبشار دوی، بلندترین آبشار دنیا نباشد، اما همین ویژگی های کوچکش آن را از بقیه آبشارها متمایز می نماید.