پیگیری اشیای تاریخی از اینترپل، قوانینی که هویت ایران را بر باد داد! - وبلاگ گربه

به گزارش وبلاگ گربه، هویت هر کشوری در تاریخ چند هزار ساله آن تعریف شده و اشیاء تاریخی آن کشور، گنجینه ای از میراث باارزش مردمانش محسوب می گردد؛ میراثی که گاهی برخی کشورها برای تصاحب آن کارزاری به راه می اندازند که هویت و تاریخ را از آن خود نمایند. چند سالی است که بازگشت اشیای تاریخی به کشور به تیتر یک رسانه ها تبدیل شده است. بسیاری از آن ها هنوز هم خارج از مرزها قرار دارند و جای خالیشان در وطن به خوبی حس می گردد.

کارگر گفت: تمام کشورهایی که دارای تاریخ ژرف و میراث کهن هستند، چالش مشترکی در این زمینه دارند؛ یعنی مصر، ایران، یونان، ایتالیا و کم و بیش چین و شرق آسیا و عراق یا بین النحرین سابق، سرزمین هایی بودند که تمدن های باستانی خیلی قدیمی دارند و قدیمی تر از همه آن ها البته در ایران است. الان ایتالیا، یونان و مصر و بین النحرین و عراق هم همین مشکل را دارند؛ چراکه کشورهای صاحب تمدنی بودند و الان موزه های مهم جهان اشیای یونانی متعلق به مصر ایتالیا رم، ایران و مشابه آن را دارند.

کارگر ادامه داد: این اشیا از دو طریق از کشور خارج شده اند. یکی به وسیله جنگ که به صورت غنائم جنگی از کشور خارج شده اند، مثلا زمانی که روس ها (اتحادجماهیر شوروی قدیم، تزارها) به ایران حمله کردند، تمام آثاری که در خانه شیخ صفی بود را بردند، اما بخش دیگر به صورت قاچاق در گذشته از کشور خارج شد. بخش دیگر اینکه این کالاهای قیمتی براساس قوانین حاکم در کشور خارج شدند. مثلا در زمان قاجار تفاهم نامه ای امضا شد؛ بطوریکه با کشور فرانسه یا خیلی از کشورهای دیگر تفاهم می کردند و براساس پولی که از آن ها می گرفتند، اجازه کاوش می دادند تا آثاری که به دست می آورند را از کشور بیرون ببرند؛ بعدها این مسئله محدود شد و در سال 1340 به این طرف، هیچ راهی برای خروج قانونی آثار از کشور وجود نداشت و همه راه ها بسته شد.

وی گفت: الان اشیایی که خارج از کشور هست، در موزه های مختلف یا در اختیار افراد حقیقی مثل کلکسیونر ها وجود دارد که براساس قانون زمان خودش قبل از سال 1340 از کشور به بیرون منتقل شده و یک بخشی از آن ها به دلیل جنگ خارج شده اند. بخش دیگر هم به شکل قاچاق بوده است. اگر چه الان کم شده باشه، اما آثاری را می توانیم پیگیری کنیم که به صورت قاچاق خارج شده باشند یا در قالب غنایم جنگی قرار گرفته باشند.

کارگر با اشراه به شیوه بازگرداندن آثار گفت: قوانینی در کشور ها وجود دارد که براساس آن برای بازگرداندن آثار باید ادله مناسبی در دادگاه ارائه کنیم و نمی توانیم بگوییم سرقت شده است؛ چراکه بیش از این به پلیس اینترپل اطلاع ندادیم و در مواردی ورود می کنیم که مستنداتی داشته باشیم. باید دستمان به گونه ای پر باشد که حداقل 70 درصد در دادگاه می توانیم پیروز شویم و وکلا بگویند که احتمال برنده شدن وجود دارد.

وی ادامه داد: یونسکو نظریه ای ارائه داده که کشور هایی مانند ایتالیا، یونان، ایران و مصر اشیائشان اگر چه به صورت قانونی خارج شده، اما باید به کشور مالک برگردد؛ چراکه این آثار در زادگاه خودش معنای بیشتری دارد. این موضوع هنوز در سطح مشورت قرار گرفته است.

کارگر با اشاره به شیوه بازگشت آثار به کشور گفت: براساس کنوانسیون سال 1970 که بسیاری از کشور ها عضو آن هستند، اگر یک شیء متعلق به کشوری در منطقه ای دیگر مشاهده گردد، باید آن شیء در زمان ورود غیرقانونی ضبط گردد و به کشور مبدا بازگردانده گردد. البته نوشته های گلی در دانشگاه شیکاگو شامل این مورد نمی شوند؛ چراکه این اشیاء در زمان پهلوی اول برای مطالعه از کشور خارج شده بودند و برای بازگشت آن اقدام کردیم. بخشی از این اشیاء به ایران برگشت و اقدامات برای بازگرداندن بخش های دیگر در حال اجرا است.

وی در سرانجام افزود: تا آثار در حراجی و نمایشگاه ها رویت نگردد، نمی توانیم کاری برای بازگرداندن آن انجام دهیم. در حال حاضر لیستی از اشیاء در سایت اینترپل وجود دارد که به محض رویت به دست پلیس ضبط و به کشور بازگردانده می گردد، اما تاریخ دقیقی نمی توان برای آن ذکر کرد.

نظریه های مختلفی برای آثار متعلق به ایران در خارج از کشور وجود دارد که آثار تاریخی بهتر است خارج از ایران باشد تا گردشگر ها با رویت آن ترغیب به سفر به ایران شوند. البته آنچه لازم به نظر می رسد، این است که آثار و هویت هر کشوری باید در همان کشور به نمایش گذاشته گردد و کوشش بیشتری برای جلوگیری از خروج آثار انجام گردد.

باشگاه وبلاگ گربه